Waxay aheyd abbaare 03:00 subaxnimo wakhtiga Ukraine, waxaana eegay wararka, waxaana aniga iyo wiilkeyga go’aansanay in aan isaga soo baxno Kiev.
Waxaa magaalada dhinacyada kala duwan kasoo galayay taangiyada dagaalka, Waxaa caddaatay in ciidamada Ruushka ay isku dayayeen in ay hareereeyaan magaalada oo ay dhawaan soo geli rabeen.
Digniinaha duqeymaha cirka ayaa noo sheegay in ay jirto khatar weeraro jiri karto ilaa 08:00. 30 daqiiqo kadib waxaan warbaahinta ka hubiyay in meel fog uu qarax ka dhacay.
Maalintii Khamiista dad badan ayaa ka soo baxayay Kyiv oo u socday dhanka galbeed – gaar ahaan Lviv iyo xuduudka Poland.
Waxaan wacay seygeeyga kaas oo guriga ka maqnaa, waxaan go’aansaday in aan u dhaqaaqo dhinaca bari ee magaalada kaas oo ay degan yihiin waalidiintiisa.
Waxaan safarka bilownay abbaare 7: 30 subaxnimo, waxaan u jiheystay dhinaca bari ee Kiev.
Waddooyinka waxay ahaayeen kuwo maran, afaafka hore ee magaalada waxaan ku marnay taangiyada Ukraine oo ku wajahnaa Kiev.
Maan garanayn in aan la kulmi doono ciidamada Ruushka, ama in aan geli doono jidgooyo, waxaan ku fikiray “In aan isag gudbno halkan oo aan gaaro goobtii aan
Mar mar ayaan istaagay si aan telefoonkayga u eego waxaanan ogaaday in dagaal uu ka socdo waddo ku taalla magaalada Obolon, oo dhacda duleedka waqooyi ee Kyiv. Saaxiibada halkaas ku nool waxay doonayeen inay isku dayaan inay baxaan.
Dhacdooyin argagax leh ayaa dhacayay inkasta subax aheyd, xaalada jahwareer ah ayaa goobta ka taagneyd.
Saacado kadib waxaan gaarnay tuuladii aan u jeednay, waxaan sii maray geedkii canabka ahaa oo aan xaggaagii agagaarkiisa kulan ku yeelanay, maanta sidaas wey ka duwan tahay, waxaan ku faraxsanahay in Kiev aan kasoo baxay, waxaan ku faraxsanahay sidii aan wilkeyga ugu soo raadiyay goob amni ah.
