Albert Gilmour, isagoo 21 jir ah ayuu helay sir ay qoyskiisa leeyihiin oo ku saabsan dhalashadiisa saxda ah, wuxuuna markii ugu horreysay BBC-da uga sheekeynayaa qisadiisa qalbiyada badan taabatay.
Haweeneyda uu waligiis u heystay inay tahay walaashiid ka weyn ayaa xaqiiqdii ahayd hooyadiisa saxda ah, sababtoo ah waa laga qarin jiray xaqiiqda ku saabsan dhalashadiisa saxda ah.
Mr Gilmour aabihiis wuxuu ka mid ahaa ciidamo mareykan ah oo ay tiradoodu tahay 300,000 oo askari, kuwaasoo la geeyay Waqooyiga Ireland, xilligii uu socday Dagaalkii Labaad ee Adduunka.
Albert waalidiintiisu waxay kala lumeen markii aabihiis, oo isaga xitaa loogu magac daray, lagu daray askartii xeebaha Normandy la geeyay maalintii dib loo soo celinayay ciidankii guusha lasoo hoyday markii dagaalka lasoo afjaray.
“Waxaan ogaaday in walaashey iga weyn ay ahayd hooyadeey. Waxay ahayd run aad u kharaar oo aan ku khasbanaa inaan aqbalo. Haddii aad ku dhalatid guur la’aan, waxay la mid tahay inaad tahay sidii qof aan jirin”, ayuu yiri Albert.
Marka uu ka sheekeynayay qisadiisa, mararka qaar wuu qoslayay, mararka qaarna wuxuu la gariirayay qiiro iyo xasuus uur ku taallo ah.
“Mar kasta waxaan niyada ku heyn jiray, oo aan rabi jiray inaan ogaado qofka uu ahaa aabahay iyo sida uu u ekaa muuqaal ahaan. Muraayadda ayaan hor istaagi jiray wajigeyga ayaana eegi jiray, anigoo kasoo qaadaya sidii inuu I hor taagan yahay oo kale”, ayuu yiri.
30 sano ka dib, Albert gabadhiisa ayaa ugu dambeyn heshay qoyskooda Mareykanka ah.
Karen Cook, oo marxaladdaas sharraxeysa ayaa tiri: “Hadiyaddii ugu fiicneyd ee aan siin karay aabahay waxay ahayd inaan la kulansiiyay dadkii ka haray qaraabadiisa, kuwaasoo mar walba ahaa qeyb ka mid ah dhiiggiisa, ahaana qoyskiisa Mareykanka”.
Si ay u hesho dhinaca kale ee qoyska aabaheed, Karen waxay isticmaashay tilmaan ay Albert hooyadiis xasuusatay tan iyo wixii ka dambeeyay daaalka.
Laakiin Albert wuxuu niyad jab weyn dareemay markii uu ogaaday in aabihiis uu geeriyooday 20 sano ka hor waqtiga ay gabadhiisa heshay qoyskiisa reer Mareykanka ah.
Hase yeeshee wuxuu go’aansaday inuu u safro gobolka Maine, si uu u arko xubnaha kale ee wali ka nool reer aabihiis.
“Markii aan aaday Mareykanka, isla markii aan diyaaradda ka dagayba waxaan dareemay inaan gurigeyga joogo. Waxaan lasoo hadlay hooyadeey, Ruby Gilmour, waxaana doonayay inaan ogaado in markii aan kasoo noqdo Mareykanka aan heysto sawir uu leeyahay aabahay, midkii aan soo helayna wuxuu ahaa isagoo dharka ciidanka ku labisan. Hooyadey ayaan tusay si ay mar kale u aragto wajigiisa, aad bayna u oysay. Sawirkii ayey qaadatay waxayna boorsadeeda gacanta ku xafideysay ilaa maalintii ay dhimatay”.
Hooyadey iyo aabahayba kuma faraxsaneyd inay kala fogaadaan
Albert wuxuu sheegay in kala fogaanshaha waalidiintiisa uu ahaa mid aysan waxba ka qaban karin labadoodaba.
“Hooyadey waxay ii sheegtay inuu aad u qalbi jabsanaa markii uu ka tagayay, iyaduna sidoo kale way qalbi jabsaneyd, ka dibna ma aysan ogeyn inuu dhintay oo la dilay ama inuu nool yahay toona, mana aysan garaneynin waxa uu dib ula soo xiriiri waayay. Markii aan sawirkiisa u keenay, una sheegay inuu dhintay, waxay iga qabatay gacanta waxayna igu tiri; ‘iga raalli noqo’, anigana waxaan ku iri: ‘looma baahna inaad I raalli galisid’, waxyaabaha noocan ah way dhacaan”.
Albert wuaxay da’diisu noqoneysaa 75 sano, marka la gaaro bisha November.
Horay sheegadiisa uguma uusan soo bandhigin warbaahinta, haddana wuxuu rajeynayaa inay raadkiisa raaci doonaan dadka kale ee qisadiisa oo kale ay ku dhacday, si ay nafis u dareemaan.
